Hoe het begon

- En dit is de historie, niet van een oude Chinees, wel van FOS De Havik, da's net zo goed als Kees -

In september 1977 ging het oudercomité van de Rijksschool in De Pinte op zoek naar een zinvolle naschoolse jeugdactiviteit. De verenigingen die er toen waren, hadden allemaal een katholiek tintje en dat zag Walter Claeys, lid van het oudercomité, niet zitten. Hij wou een niet-religiegebonden bezigheid en zag wel iets in Open Scoutisme.

Walter was in zijn jonge jaren eenheidsleider geweest bij de 191ste F.O.S De Reiger. Het idee om een F.O.S-groep op te richten in De Pinte groeide snel. Via enkele scouts-connecties ontmoette hij de Hoofdcommissaris André Cottem en kreeg een doos vol folders en Totem tijdschriftjes. Het idee werd werkelijkheid, maar helaas was er geen beschikbare leiding!
Walter schoot in actie en vond een oplossing. Hij maakte contact met de directie van de Rijkslagere- en-middelbare school in De Pinte. Mevrouw Goeffers en de heer De Mets hadden wel oren naar een zinvolle jeugdactiviteit en de Rijksschool leende een klaslokaal uit aan de opstartende jeugdbeweging. Het lokaal was geregeld, nu nog leiding, leden, materiaal…

Om een leidersploeg bijeen te brengen, trok Walter naar de middelbare school. Vroeger waren er 4 jaren middelbaar in De Pinte. Voor de leerlingen en hun ouders van het laatste jaar (15-16j) gaf hij op 29 november 1977 een presentatie over scouting en uitleg over een leidersopleiding voor een nieuwe scoutsgroep. De reacties waren positief, een vijftiental jongeren schreven zich in: Beme Wim, Bruschini Claudio, Debuysscher Kurt, Decae Rob, Dejaeger Luc, Delanghe Veerle, Denys Dominique, Mestdagh Inge, Thys Peter, Vanderhaegen Annette, Vanderstuyf Peter, Van Guyse Bart, Vanspeybroeck Karine, Verbessen Gert en Yoshimi Sumio.
EEN SCOUTSGROEP WAS GEBOREN!

De Havik: leiders & leden

- Maar één ding dat weet iedereen, we kunnen het niet alleen -

Walter kreeg hulp van ex-Reigerleiders, de gebroeders Yves en Stefan Poriau alsook van Jacques Nichels. Elke zaterdagnamiddag was er vergadering waarop de jonge toekomstige leiders leerden om spelen in elkaar steken en verschillende scouts- en kamppeertechnieken onder de knie krijgen.
Er werd gestemd over een passende eenheidsnaam en de kleuren van de das werden gekozen: Blauw: de kleur van F.O.S, afgebiesd met rood en wit: de kleuren van De Pinte. Ondertussen kregen we ook ons eenheidsnummer van F.O.S : “156ste " De Havik " uit De Pinte” stond op de kaart!

In februari 1978 kwamen Erik Alderweireldt (ex-Reigerleider) en vriend Marc De Munck  (ex-Zwaluwleider) de opleidingsploeg versterken want de kandidaat-leiders & -leidsters waren al met 22. De Moor Sabine, De Poorter Kris, D’Hossche Annick, Guilliams Mike, Lattoir Carine, Vandenheede An en Van Cauwenberge Karin kwamen het toekomstige leidersteam vervoegen.

In april ‘78 trokken ze naar Heure-en-Famenne op paaskamp en in augustus ’78 gingen ze er opnieuw heen om de laatste knepen van het scoutsleiderschap aan te leren. Begin september ’78 volgden Walter en Jeanine de eenheidsleiderscursus te Lichtaart. Jeanine Pauwels was de echtgenote van Walter en een trouwe scoutsleidster. Dan was het zover, de leidersploeg was klaar om scoutsactiviteiten in te richten! De Havik kon uit de startblokken schieten met een welpen- en een jongverkennersgidsen-tak!

Om leden te werven werd een infoavond gehouden op 14 september 1978. De directie van de school en de ouders waren laaiend enthousiast, de opkomst was immens en de inschrijvingen stroomden binnen. Yves Delarivière werd als allereerste ingeschreven. Op de eerste scoutsvergadering op zaterdagnamiddag waren er al 38 welpen en 12 JVG’s aanwezig! Elke week kwamen er nieuwe leden naar de leuke vergaderingen. Een succesvol en superwarm paaskamp ging door te Beervelde van 13 tot 16 april 1979.

Het eerste groot kamp

–Ja kamperen is een mooie zomersport waardoor je steeds maar jonger wordt –

Na een succesvolle pannenkoekenbak, had De Havik geld om kamp-materiaal te lenen o.a. bij De Reiger. Ook werd er stof aangekocht en maakte Jeanine samen met haar zus Regine 6 shelters. Ze naaiden 2 maanden lang elke namiddag op een geleende industriële naaimachine, geïnstalleerd in het lokaal, een ongebruikt paviljoen op het terrein van de lagere school.

Het eerste kamp mét kinderen ging door in Ochamps. Walter, a.k.a. Spotlustige Lézard, was eenheidsleider van 45 welpen en 2 patrouilles JVG’s. Erik was Akela, Marc was takleider van de JVG’s, en werd op kamp vervangen door Tony Temmerman. Jeanine was AEL en verzette veel werk achter de schermen. Zij zorgde voor de boekhouding, farmacie, het winkeltje & uniformonderdelen, het boekje… Ook haar ouders waren helpende handen, Meme naaide jarenlang de dassen, wel meer dan duizend!, en maakte menig blauwe velouren broekrokken. Pepe werd ingeschakeld voor het materiaal, houten kisten voor borden en bestek, slijpen en herstellen van bijlen... Wist je trouwens dat de reuzenvergieten die nu nog gebruikt worden op kamp, van zijn hand zijn?!? Ja, een kookpot waarin hij wel 850 gaatjes boorde netjes op een rijtje!

Een eigen lokaal

– If you’re happy and you know it clap your hands –

Jaarlijks was er een bal, een mosselsoupé en een reeks toneeltjes opgevoerd door de kinderen. Deze fundraisers hadden zeer veel succes! Ondertussen was er veel contact met de ouders en het oudercomité werd opgestart. Er werden nauwe contacten gehouden met de schooldirectie en burgemeester en toen de vraag naar een eigen lokaal kwam, begreep burgemeester Ceyssens dit meteen. Een ruim terrein rechtover de Chiro aan de Duivenbeek werd aan De Havik ter beschikking gesteld, maar moest uiteindelijk gedeeld worden met VVKSM. Zo kwam de Jeugdwegel aan zijn naam. De bouwplannen voor het bruin lokaal waren er snel en toen het er stond in 1982, was er een feestelijke inhuldiging met de Begoniafanfare in aanwezigheid van de burgemeester en schepenen.

De Havik groeide en groeide. Bij het tweejarig bestaan, maakten Walter en Jeanine een spel met alle scoutseenheden in Vlaanderen. Toen ze 5 jaar bezig waren, werd dit gevierd in de maand mei, met een weekend in Moerkensheide met opnieuw vele Vlaamse eenheden. Het hele weekend draaide om Romeinen & Oude Belgen en De Pinte liep vol met verklede figuren. Fantastisch!

Ups & downs…

- 1 2 3 4 hup naar achter hup naar voor, 1 2 3 4 even rust en dan weer door -  

De Havik groeide in crescendo en na 3 jaar eenheidsleiderschap gaf Walter de fakkel door aan Erik, die het 1 jaar op zich nam. Na een onrustig jaar waarin de leidersploeg verdeeld was geraakt, stuitte men op een probleem: Er was geen opvolging…
Na grote paniek was het uiteindelijk de provincie-verantwoordelijke Guy Bruyneel die Jeanine Pauwels aanstelde tot eenheidsleidster. Dit was een grote verrassing voor Jeanine, a.k.a. Doorzettende Chikae. Jeanine had altijd veel werk verzet achter de schermen, maar nu ze in de spotlights werd gezet, was het toch even wennen! Ze nam de uitdaging aan en slaagde er gelukkig in de leidersploeg opnieuw te motiveren tot samenwerking. 11 jaar lang bestuurde ze De Havik op efficiënte wijze. Proficiat, Jeanine!

Uitbreiden? Ja zeker!

– Dan klinkt het wel duizend keren, vrolijke vrienden dat zijn wij –

Wegens groot succes, volgden een bever- en een verkennersgidsentak snel. In 1981 gingen die takken voor het eerst mee op grootkamp naar Vièrves. Takleider van de bevers was Dominique Denys (Regenboog) met twee klasgenoten uit de lerarenopleiding Ann Stur en Annick DeVlieger. Takleider van de welpen was Erik Alderweireldt (Akela), takleider van de JVG’s was Tony Temmerman en verkennergidsenleider was Peter van der Stuyft (Mamba). Het was een prachtig kamp! Vanaf dan werden de zomerkampen steeds groter door het stijgende ledenaantal.

De keukenploeg die er al bij was vanaf het eerste zomerkamp, kon gelukkig zijn mannetje staan. Regine Pauwels, Vera Schneider, Kathy Bruschini, Lut Bousard en Frank Bogaert de opeenvolgende keukenverantwoordelijken, staken samen met vele vrijwilligers de handen uit de mouwen en kookten elk jaar voor meer en meer kindjes. – Bik bik bik, ham ham ham! – De fourier, Julien Leuntjens, die jarenlang meeging, was de grondlegger van ons huidige fouriersysteem en hielp De Havik vele centjes te sparen als een zuinige huisvader, zodat we onze kampprijs zo laag mogelijk konden houden.

Terwijl iedereen zich amuseerde, kwam ook een “vzw Eenheidscomité De Havik” tot stand. Op 13 september 1979 ondertekenden volgende leden de statuten: Claeys Walter, Coucke Kristin, Dauwe Dora, De Groote Christiane, De Groote Edwin, Demets Fernand, De Metseneare Johny, De Pauw Guy, Deraeve Hendrik, Haentjens Lutgarde, Kegels Cecile, Kinaupenne Dirk, Mersseman Paul, Pauwels Erna, Pauwels Jeanine, Pauwels Regine, Pot Lucie, Temmerman Tony, Thienpont Dirk, Vanderhauweart Mark, Van Oostende Annie, Velghe Francine, Vercruysse Freddy, Verhoeven Els, Wynants Dick en Alderweireldt Erik. Het eenheidscomité: steun en toeverlaat!

Er waren uiteraard verschillende scoutsvoorzitters. De eerste was Dirk Thienpont die na 1 jaar werd opgevolgd door Marc Vanderhauwaert, onder zijn leiding kwam ons eerste eigen lokaal in de Jeugdwegel tot stand. Een groot houten tuinhuis, prompt “het bruin lokaal” genoemd. Na 5 jaar gaf hij de fakkel door aan Gilbert Dotselaere, die de impuls gaf om een 2^e, “ het wit lokaal”, te bouwen. Met enkele vrijwilligers trokken ze naar Merelbeke, waar noodklassen stonden die weg moesten. Ze braken zo’n klas af, reden er mee naar De Pinte en bouwden het lokaal weer op. In het midden van het wit lokaal werden twee scheidingswanden gebouwd (de grote rolkasten die vandaag ook als tussenmuur dienen in de polyvalente zaal) zodat er 3 lokalen waren, De jonggidsen, de jongverkenners en de verkennersgidsen hadden eindelijk hun eigen stek. Bevers en welpen verbleven nog veilig in het lokaal dat we huurden op het schoolterrein, evenals het winkeltje, de materiaalopslag en een bescheiden secretariaat. De seniors waren gelukkig in “het bruin lokaal“ dat tevens dienst deed als vergaderruimte en bar. Een scoutsbar waar vele onvergetelijke uren plezier, hechte vriendschappen en creatieve activiteiten het licht zagen.
Etienne Mouton zette zijn beleid nog enkele jaren vakkundig verder. Daardoor werd er via allerlei activiteiten genoeg geld gespaard om uiteindelijk te kunnen dromen van een groot eigen lokaal waar de ganse eenheid kon ondergebracht worden Onder het voorzitterschap van Patrik Quagebeur, tevens architect, werden de plannen opgesteld, en uitgevoerd onder de leiding van zijn opvolger Dirk Lenaerts.

In september 2001 werd het huidige lokaal aan de Sportwegel ingehuldigd onder het voorzitterschap van Dirk Lenaerts, gebouwd in samenwerking met zeer veel hard werkende vrijwilligers. Weekends lang waren groepjes ouders in de weer om het lokaal te bouwen (met fantastische catering!). En dit zonder een lening aan te gaan! Een enorme verwezenlijking waarvan De Havik nog steeds van geniet!
Het “wit en bruin” lokaal werden magazijn en atelier, het schoollokaal werd verlaten en alle takken zaten eindelijk allen samen onder één dak!

Wereldjamboree

– Mooi, de wereld is mooi, zo mooi zo mooi, zo bie ba boe ba beestig mooi –

In 1983 vertrok het eerste groepje Havikers op wereldjamboree in Canada. Er gingen 4 jongens en 1 meisje, die door een prachtige, zelfgemaakte show al een deel gesponsord waren. Voor een dergelijk wereldkamp spaarden alle deelnemende kinderen al van 4 jaar op voorhand. Jeanine was een stimulerende kracht. Er werden activiteiten georganiseerd door de deelnemers in samenwerking met de volledige eenheid. Een deel van de opbrengst gebruikten de jamboree-leden, het andere deel werd besteed aan de thuisblijvers om een speciale activiteit te sponsoren ( bv. de internationale kampen Wales en Donau). De vierjaarlijkse Wereldjamborees werden een activiteit waar De Havik graag aan meedeed. Na Canada was De Havik ook ruim vertegenwoordigd in Australië, Korea, Nederland, Chili, Thailand, Zweden, Japan, de VS en Zuid-Korea. We waren er ook op de European Scout Jamboree van 94 in Nederlanden, de Kent International Jamboree in 1998 en de European Scout Jamboree van 2005 in het Verenigd Koninkrijk.

+45 jaar later

– En de boom staat op de bergen ha-lie-ja-ho en de boom staat op de bergen ha-lie-ja-ho … -

In 2023 bestond De Havik 45 jaar. Op naar de 50!

Chikai (Jeanine Pauwels) werd in 1993 opgevolgd door Otter (Danny Baert) en hij gaf de eenheidsleidertaak door aan Vlijtige Dama (Stefaan Claeys). Na Dama, de (voorlopig) laatste eenheidsleider van de Claeys-familie, volgde in augustus 2002 het eenheidsleidingteam met Bezorgde Marmot (Evelyne Van Laere), Luimige Emoe (Pieter Lenaerts) en Bezige Saïga (Natasha Blommaert). In augustus 2005 nam Saïga de fakkel (als enige (hoofd)eenheidsleidster) over toen Marmot en Emoe het rustiger aan wilden doen, en werd opeenvolgend opgevolgd door Afwachtende Mamba (David Lenaerts - aug 2007 - jul 2009), Bezadigde Sneeuwuil (Frederik Depypere - aug 2009 - jul 2012), Behulpzame Maki (Koen Verhellen - aug 2012 - jul 2013), Enthousiast Leeuwaapje (Arnout Laureys - aug 2013 - jul 2016), Guitige Stormvogel (Jeroen Daneels - aug 2016 - jul 2017) en Schalkse Spinaap (Stijn Brysbaert - aug 2017 - jul 2019), Grootmoedige Barry (Sara Demeyer - aug 2019 - jul 2021), Barry en Standvastige Schildpad (Benjamin De Letter) samen (2021-2022), gevolgd door Schildpad (2022-2023). Al deze personen werden ondersteund door assistent-eenheidsleiders die instonden voor specifieke taken zoals het financieel beheer. In augustus 2023 trad een 7-koppig eenheidsleidingteam aan bestaande uit Drongo, Fodi, Goendi, Saluki, Gaur, Labrador en Parkiet die vandaag de leiding hebben over De Havik.

Na Dirk Thienpont (1979-1980), Marc Vanderhauwaert (1980-1985), Gilbert Dotselaere, Etienne Mouton, Patrick Quagebeur, Dirk Lenaerts (- jul 2002), Tom Hemelaer (aug 2002 - ), Wim Dotselaere, Bruno Van Wilder en Ruben Van den Bossche (aug 2016 - jul 2019), is sinds augustus 2019 de huidige voorzitter van het eenheidscomité-voorzitter David Lenaerts.

De Havik telt op dit moment zo’n 350 leden en 50 leiders. Walter en Jeanine hebben de scouts in De Pinte (en in Vlaanderen) op de kaart gezet. Hiervoor zijn we hen oprecht dankbaar!

Geschreven door Fleurig Smelleken, Petra Peleman.
Met heel veel dank aan Walter Claeys en Jeanine Pauwels

februari 2014 - bijgewerkt augustus 2023